Frika e dashuris

Kemi folur aq shume per dashurine,kemi thene cfare eshte ajo,me cfare ngjan,te mirat qe na sjell ajo,kenaqesite e saj,ndjenjat e shume te tjera.
Kam njohur plot njerez te dashuruar dhe kam njohur plot qe jane te dashuruar me imazhin dhe fytyren e dikujt per te cilin ose cilen kane menduar aq shume me pare!
Kam lexuar gezimin te syte e te te pareve dhe trishtimin dhe lotet te te dytet....
Kam folur me plot te tille dhe kam vene re te ata mosbesimin ndaj jetes,kam pare mbylljen ne veten e tyre,kam pare humbjen e shijes nga cdo gje qe mund te jete e bukur ne kete jete,kam pare dhimbjen,zhgenjimin,kam pare urrejtjen e tyre ndaj vetes.......dhe kam pare akoma te gjalle dashurine per dike qe u ka humbur!
Me ka bere pershtypje kjo lloj vuajtje dhe jam menduar ti jap shume shpjegime,eshte dicka fatkeqesisht qe e kemi kaluar ose do e kalojme te gjithe....e ka emrin Zhgenjim....
Po ajo qe me vret me teper eshte ajo fjale qe keta njerez thone....."Nuk mundem me te dashuroj"!
Frika per te dashuruar.....!
Kam bere pjese te keta lloj njerezish edhe une dhe eshte tani dicka qe me shtyn te mos jem me e tille....eshte ajo qe quhet "dashuri ndaj vetes dhe besimi per jeten".
Dua qe tu them te gjithe atyre qe vuajne qe te mendojne per veten dhe te mos jetojne me te kaluaren...
Eshte e vertete qe nuk mund te harrojme kollaj dike qe kemi dashur po pikerisht aty duhet te mendojme...."Pse te mos jemi te lumtur,pse te mos dashurojme"?!
Jam e bindur qe per te gjithe ne ekziston dashuria dhe e kemi te drejten qe te na duan,kemi te drejten te jetojme,kemi te drejten e rifillimit te nje jete te re dhe pa vuajtje.PO,mund te mbajme kujtimet ne zemer,po ama duke ja lene vendin te ardhmes....
Nje te ardhme ku ne te cilen dashurojme dhe jemi te dashuruar....